- adsuetudo
- assŭētūdo ( ads-; v. assuesco init. ), ĭnis, f. [assuetus], a being accustomed to a thing, custom, habit.I.In gen. (rare;II.
not in Cic.): amor adsuetudinis,
Varr. L. L. 9, [p. 182] §20 Müll.: longāque alit assuetudine flammas,
Ov. M. 10, 173:Nil adsuetudine majus,
id. A. A. 2, 345:adsuetudo mali,
Liv. 25, 26, 5; 27, 39; 44, 5:seu naturā sive adsuetudine suspensa et obscura verba,
Tac. A. 1, 11:confarreandi adsuetudo,
id. ib. 4, 16:adsuetudo voluptatum,
id. H. 2, 62:malorum,
id. A. 6, 40:furandi,
Gell. 11, 18, 17. —Esp. in mal. part. (v. assuesco, II.), Tac. A. 13, 46.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.